Güllere Vurgunum

Gene çok duygulandım. Toplumda gözardı edilmeyecek bazı hakikatler var. Bunlardan biri de sokak çocukları. Dizide geçen bir replik çok dikkatimi çekti :"Sokak çocuk doğurmaz."  Evet, sokak çocuk doğurmaz. Her çocuğun dünyaya gelmesine vesile olan bir ana - baba var. Peki öyleyse ne oluyor da sokaklarda yaşamak zorunda kalan çocuklar var? Bunların ana-babaları nerede? Küçücük, güçsüz, masum yavrular sıcacık evlerinde, huzur içinde, sevgi, şefkat ve güven ortamında , tek düşünmeleri gereken dersleri ve oynayacakları oyunlar olmalı iken neden aç, bîlaç, soğukta, ayazda yarı çıplak, her türlü suistimal ve tehlikeye açık halde sokaklarda yaşamak durumunda bırakılıyorlar? Bu sorunun cevabı çok uzun.    Ya ana baba ayrılmış, çocuklara sahip çıkmamışlardır ( başkalarıyla evlenip çocuklarını atanları duyuyoruz), ya ana baba ölmüş, akrabalar ilgilenmemiştir, ya gayr-i meşru doğrulup bir yere bırakılmışlardır, ya küçük yaşına rağmen evde gördüğü zulümden kaçıp sokaklara sığınmışlard...

Goethe'nin bir sözüne denk geldim, çok beğendim. Diyor ki: "İnsanlara, size davrandıkları gibi davranmaktan asla korkmayın. " Bundan şunu anlıyorum : Size değer ve öncelik vermeyene, önemsemeyene, sahte bir dostluk gösterene "Aman ayıp olmasın, ben onun gibi yapamam" diyerek aynı şekilde davranmaktan çekinmeyin.  Dostluk çift taraflı olur, tek taraflı olmaz. Bir insandan nasıl muamele görmek istiyorsanız siz de ona aynı şekilde davranmak zorundasınız. "Dünyanın gösterişli halleri, yapmacık insanları çekmiyor dikkatimi. Bana bir parça yüreği güzel, samimi insan lazım" diyen Maksim Gorki ne güzel söylemiş.  Sözler değil davranışlar önemlidir. Dil başka, tavır başkaysa bu, samimiyetsizliği gösterir.  Bir hadis-i şerifte buyrulmuş ki :"Kibirliye kibirli davranmak sadakadır." Zira Kibirliye alçak gönüllü davranılırsa o, bunu zillet olarak görür ve sizi daha fazla aşağılar. Aksine ona, onun yaptığı gibi kibirli davranmak kendini toplamasını, haddin...