HATIRALAR

Hatıralar... İnsanı geçmişe bağlayan kopmaz, eskimez bağ... İnsan zihni, yaş ilerledikçe içinde bulunduğu zamandan çok geçmişle meşgul oluyor. Çocukluktan başlıyor, hazır güne kadar ne yaşamış, ne hissetmişse aklı fikri sürekli onlarla doluyor. Bazen yargılama, bazen pişmanlık, bazen esef, bazen sevinç, bazen üzüntü vb.. birçok duygu ve düşünce seli içinde boğuluyor. Hırçın bir denizde dalgalarla boğuşan küçük bir sandal gibi geçmişle şimdiki zaman arasında gel-gitler yaşıyor. Kimi zaman "keşke, kimi zaman" iyi ki" diyor. Eskileri hatırladıkça yüzüne kâh bir gülümseme, kâh bir keder yayılıyor ,gözleri buğulanıyor,derinden bir "ah" çekiyor. Aynalara baktıkça yüzünde sayısız yaşanmışlıkları gizleyen çizgileri görmek, bedeninin yavaş yavaş çöküşüne şahitlik etmek içini burkuyor. Bir zamanlar yaşadığı evleri, komşuluk yaptığı insanları, randevusuz çat kapı gidip gelmeleri, o samimiyet, sıcaklık, doğallık ve sadeliği hasretle anıyor. Sonra akr...