ANNELER GÜNÜ

Anneler günü kimine göre çok şey ifade ediyor, kimine göre ise hiçbir şey ifade etmiyor. Evladına hem anne, hem yakın dost olmuş, eli öpülesi, fedakar, cefakar anneler olduğu gibi, evladına hiç sevgi ilgi göstermemiş, ağzından bir kerecik "yavrum, kızım, oğlum" lafı çıkmamış, çocuğunu bir kerecik kucaklayıp öpmemiş, eleştirmeyi, kınamayı, aşağılamayı huy edinmiş anne!ler de var bu dünyada.

İnsan üzülünce, başı sıkışınca, teselli aradığında, her zor anında, ya da sevincini mutluluğunu paylaşmak istediğinde ilk aklına gelen kişi annesidir, öyle olmalıdır. Fakat böyle olmamış. 

Şimdi şunu merak ediyorum: Yukarıda zikrettiğim sevgisiz, hoşgörüsüz, çocuğuna sevmeyi öğretmemiş bir anne çocuğundan nasıl bir sevgi saygı ilgi bekleyebilir?

Ya da hayatı boyunca, annesi yanında olduğu halde annesinin varlığını, şefkatini hissetmemiş, annesine yabancı kalmış biri nasıl olması gerektiği gibi bir evlat olabilir? Sevgi görmemiş, anne sevgisi nedır bilmiyor, böyle biri annesini nasıl sevebilir, ona nasıl gerekli ilgiyi gösterebilir? Üstelik bu anne evlatlar arasında ayrım yapıyor, fesat kardeşlerle birlik olup düşmanca tavırlar sergiliyorsa nasıl olacak?

Diğer bir yönüyle ;senenin 364 günü annesini umursamamış, ilgilenmemiş, gerekli hürmeti göstermemiş, evlatlık vazifelerini yapmamış birinin, senenin sadece birgününde annesini hatırlamasınjn da hiçbir kıymeti yok. Bu kırık anne kalbini telafi etmez. 

İşin başka bir boyutu ise annesini kaybetmiş çocuklar için böyle günlerin kutlanması acıdan başka birşey vermiyor. Diğer çocuklar annelerine hediye verirken, anneleri sevgiyle çocuklarını kucaklarken, ekranda, çarşı pazarda vitrinlerde sürekli bu konuya vurgu yapılırken o yavruların neler hissettiğini düşünebiliyor musunuz? Bunun yanısıra evladını kara toprağa vermiş annelerin, özellikle şehit annelerinin gördükleri karşısında hissettikleri var. Bunlar ne olacak? Birileri sevinirken, birilerinin acısı, kederi, hasreti katmerlenmiyor mu? Empati yapmalı, hem daima, hem de bu tip günlerde daha fazla acılı insanların yanında olmalı, teselli etmeli. 

Kapitalist güçlerin, toplumu tüketim makinesi hâline getirip kasalarını doldurmak amacıyla icat ettiği böyle günlerin bana göre hiçbir değeri ve manası yok?

Gönül ister ki insanların bir kısmını mutlu eden, bir kısmını üzen, herkese hitap etmeyen, dışarıdan ithal böyle günler toptan kaldırılsın. Ama biliyoruz ki bu mümkün değil. Öyleyse böyle günleri kutlarken biraz olsun hassasiyet gösterilmeli, acılı insanların bu kadar çok gözüne sokulmamalı.