MÜMİN SABIRLI OLMALIDIR

Olaylar karşısında verilen aşırı tepkiler her zaman çok itici, rahatsız edici gelmiştir bana. Sevdiklerimizi ya vefat, ya ayrılık gibi sebeplerle kaybedebiliriz. İhanete uğrayabiliriz, terk edilebiliriz Dost dediklerimizin kalleşliğine maruz kalabiliriz. Evlatlarımızdan nankörlük görebiliriz. Malımızdan mülkümüzden olabiliriz vesaire... Bu liste böyle uzatılabilir... 

 

Biz Müslüman değil miyiz? Allah'ın bize yazdığı kadere iman etmedik mi? Burasının imtihan dünyası olduğunu, Rabbimizin "Biz sizi biraz çocuklarınızla, biraz canınızla, biraz da malınızla imtihan ederiz" buyurduğunu, bize taşıyamayacağız yük yüklemeyeceğini bilmiyor muyuz?

Kaybettiğimiz herhangi bir şeyin (bu yakınlarımız olur, malımız olur) bir gün varacağımız menzilde, asli vatanımızda karşımıza çıkacağını, sabredersek ahiretimize bir yatırım olduğunu idrak edemiyor muyuz? Hani imanlıyız ya.. Kadere, hayır ve şerrin Allah'tan olduğuna, O istemeden bir yaprak düşmeyeceğine inanıyoruz ya..

Peki öyleyse bu kadar taşkınca feryat figan niye? Haşa Allah'a savaş açmışçasına dövünmeler, saçını başını yolmalar, kendini yerden yere atmalar, türkü söyler gibi ağıt yakmalar ne?

Hiç anlamıyorum, anlayamayacağım da. Çok çirkin buluyorum ve böylesine ölçüsüzce tepki veren insanlara acımak gelmiyor içimden. Müslümana hiç yakıştıramıyorum.

Hüsniye ÜNAL