TATLI BİR HATIRA
Tvde bir filmde gördüğüm saman balyası geçmişteki tatlı bir hatıramı canlandırdı.
Tokat'ta kazandığım, fakat daha sonra başörtülü olmam nedeniyle hocanın sınıftan kovması neticesi bırakıp İstanbul'a döndüğüm üniversiteye kayıt için gitmiştim. Tokat'a iki saat mesafedeki memleketim Sivas'a akrabalarımı ziyarete ve okul açılana kadar yanlarında kalmaya karar vermiştim.
Köyümüzde ekinler toplanmış,harman, biçerdöğer, un, bulgur işleri halledilmişti. Misafirleri olduğum halam ve çocukları ile çok güzel vakit geçiriyordum. Aynı zamanda onlara yardım da ediyordum.
Harmanda "patos" diye adlandırılan makine ile sap saman birbirinden ayrıştırılıp "gejgere" denilen dört kollu bir nesneyle taşınır ve toprak evlerin üstündeki küçük pencerelerden samanlığa boşaltılırdı. Samanlık epeyce dolduğunda biz de o pencereden samanların üstüne atlar eğlenirdik. Yüksekti ama hiç korkmazdık atlamaktan. Çünkü yumuşacık samanların içine düşerdik. Çok zevkliydi. Güzeldi.
Hüsniye Ünal
Yüreğine sağlık arkadaşım,,👏💕
YanıtlaSilTeşekkür ederim canım
SilZaman geçse de anılar eskimiyor acısıyla tatlısıyla hep içimizde ,güzel bir anlatım olmuş canım benim 🌷👍
YanıtlaSilAllah razı olsun canım
Sil