TATLI BİR HATIRA


 Tvde bir filmde gördüğüm saman balyası geçmişteki tatlı bir hatıramı canlandırdı.

Tokat'ta kazandığım, fakat daha sonra başörtülü olmam nedeniyle hocanın sınıftan kovması neticesi bırakıp İstanbul'a döndüğüm üniversiteye kayıt için gitmiştim. Tokat'a iki saat mesafedeki memleketim Sivas'a akrabalarımı ziyarete ve okul açılana kadar yanlarında kalmaya karar vermiştim.

Köyümüzde ekinler toplanmış,harman, biçerdöğer, un, bulgur işleri halledilmişti. Misafirleri olduğum halam ve çocukları ile çok güzel vakit geçiriyordum. Aynı zamanda onlara yardım da ediyordum.

Harmanda "patos" diye adlandırılan makine ile sap saman birbirinden ayrıştırılıp "gejgere" denilen dört kollu bir nesneyle taşınır ve toprak evlerin üstündeki küçük pencerelerden samanlığa boşaltılırdı. Samanlık epeyce dolduğunda biz de o pencereden samanların üstüne atlar eğlenirdik. Yüksekti ama hiç korkmazdık atlamaktan. Çünkü yumuşacık samanların  içine düşerdik. Çok zevkliydi. Güzeldi.

Hüsniye Ünal 

Yorumlar

  1. Yüreğine sağlık arkadaşım,,👏💕

    YanıtlaSil
  2. Zaman geçse de anılar eskimiyor acısıyla tatlısıyla hep içimizde ,güzel bir anlatım olmuş canım benim 🌷👍

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

HATİCE NİLGÜN TOSUN

NEVİN

DÜNYA SÜRGÜNÜNDE YALNIZ BİR ADAM : NİZAMETTİN AMCA