ASKER

 


Rahmetli anneannemin hatıralarından:

"Köyümüzde yalnız yaşayan, dul bir hanım vardı. Birgün tarlasına gidiyor, bir de ne görsün!. İki asker... 

Çocuk yaştaki askerler açlıktan, kaçmış,bizim köye gelmiş, yakalanma korkusundan, tarlada tepeleme yığılmış otların içine saklanmışlar.Kendilerini ele vermesin diye kadıncağıza yalvarıyorlar. O da ele vermiyor. Evden getirdiği ekmekleri (ekmek bulabilmek o savaş yıllarında büyük lüks) askerlere veriyor. Onlar da kadının otlarını öküz arabasına yükleyerek yardım ediyorlar. Sonra da oradan ayrılıp gidiyorlar. Nereye gittikleri meçhul."

Savaşın korkunç yüzlerinden biri daha... 

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

HATİCE NİLGÜN TOSUN

NEVİN

DÜNYA SÜRGÜNÜNDE YALNIZ BİR ADAM : NİZAMETTİN AMCA