BİLGE İNSAN

-

 


Çok okuyan mı bilir, çok gezen mi derler. İkisi de değil.

 Hayat en iyi öğretmendir. Iyi bir öğrenci olmayı bilene.

 Yaşadığı hayattan, başına gelen iyi veya kötü olaylardan ders çıkaran, ibret alan - ki biz buna tecrübe diyoruz - insanları tanıma kabiliyeti gelişmiş, sezgi gücü yüksek (feraset sahibi ) olanlar, bilir.

Bilge kim derseniz ; sahte ile samimi dostluğu farkettiği halde açık etmeyen, bununla birlikte tedbiri, mesafeyi elden bırakmayan kamil insandır. İçinde haset, fesat gibi kötü duygular barındırmayan dürüst, şeffaf insanlara, Cenab-ı Hakk olağanüstü bir sezgisel donanım vermiştir. 

Hüsniye Ünal

Yorumlar

  1. Hasaaaan1 Nisan 2022 06:31

    Rabbimiz yanlışa düşmekten korusun, düştüğümüzde ders almayı nasip etsin inşallah

    YanıtlaSil
  2. Hüsniye Ünal1 Nisan 2022 12:30

    Amin 🤲 inşaa

    YanıtlaSil
  3. Unknown12 Nisan 2022 04:45

    Yazılarını keyifle okuyorum Hüsniyecim👍yüregine saglık canım 🌷💝

    YanıtlaSil
  4. Hüsniye Ünal13 Nisan 2022 08:28

    Çok teşekkür ederim. İsim de yazarsanız sevinirim. Çünkü kim olduğunuz görünmüyor.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

HATİCE NİLGÜN TOSUN

-
Resim
كُلُّ نَفْسٍ ذَٓائِقَةُ الْمَوْتِ ثُمَّ اِلَيْنَا تُرْجَعُونَ "Her can ölümü tadacaktır. Sonra bize döndürüleceksiniz."  Ankebût sûresi- 69. âyet Âyet-i Kerîme'de belirtildiği gibi vaktini,yerini, şeklini bilemediğimiz ölüm, bir gün hepimizin kapısını çalacak. Mühim olan ölmek değil, Huzur-u Rahman'a imanla, kulluk görevlerini (mümkün mertebe) yapma gayretiyle gidebilmek... "Gayret" diyorum. Çünkü ; peygamberler hariç kimse  - sürekli mücadele etmek zorunda olduğu şeytan ve nefs-i emmare varken -  kulluk görevlerini yüzde yüz yerine getirmeye muvaffak olamaz. Bundan dolayı Müslümanı kurtaracak olan ameli değil, Cenab-ı Hakk'ın rahmetidir. Her şeye rağmen Müslüman dünyaya gönderilişindeki ilahî maksadı bilmek,ömür sermayesini ona uygun harcamaya çalışmak mecburiyetindedir. Hergün sayısız insan doğuyor ve ölüyor. Sürekli bir sirkülasyon var. Aziz üstadın tabiriyle her vakit birileri, silah altına alınan nefer gibi büyük bir talimgâh olan bu dünyaya geliyor...
Devamı

NEVİN

-
Resim
Ortaokulda çok sevdiğim bir arkadaşım vardı.Kardeşten yakındık. Aramızda büyük bir muhabbet vardı Nevin'le. Okulda her anımız birlikte geçerdi. Yapışık ikiz gibiydik.  Sonra biz oturduğumuz yerden taşındık.Okulum da değişince ayrı düştük. Yıllarca mektuplaştık. Ben yazmayı çok seven bir genç kızdım, çok da vefalıydım (vefa yönünden değişen bir durum yok, halâ aynıyım). Nevin'e destân gibi mektuplar yazardım. O yazmakta biraz tembeldi, canı isterse karşılık verirdi.Ama biliyordum ki bu tavrı tamamen üşengeçliktendi.Onun için kızmaz, gücenmez, yazmaya devam ederdim.Arada ziyarete de giderdim. Biz Sarıyer'de oturuyorduk ,Nevin'ler Taksim-Beyoğlu'nda oturuyordu.O Atatürk lisesine başlamıştı, ben Sarıyer Kız Meslek lisesine. Zaman zaman okulu kırıp Nevin'in okuluna gidiyordum onu görmeye. Bu süreçte Nevin'in çok sevdiği babası Avni amcanın gencecik yaşta vefat ettiğini duydum. Bir kaç yıl sonra gördüğüm annesini tanımakta güçlük çektim. Kadıncağız kocasının kaybı...
Devamı

DÜNYA SÜRGÜNÜNDE YALNIZ BİR ADAM : NİZAMETTİN AMCA

-
Resim
Evim işlek bir caddeye bakıyor. Dört yolun birleştiği gayet hareketli, renkli bir caddeye... Cam kenarında oturup akan trafiği, oradan oraya koşuşturan insanları seyretmek hoşuma gidiyor. Böyle dışarıyı seyrettiğim günlerden birinde dikkatimi çeken bir şey oldu. Elinde baston, yaşlı bir kadın duraktaki bankta oturuyordu.Otobüs beklemediği belliydi.Çok uzun süre orada kaldı. Sonraki günlerde de sık sık,hatta neredeyse her gün onu orada gördüm. Saatlerce öylece oturuyor, durağa gelenlerle konuşuyordu. Sonradan öğrendim ki yalnız olduğu için birilerini görmek,birileri ile konuşmak için oraya geliyormuş. Kadıncağızın hali, zaten fasılasız hüzün dolu kalbime çok dokundu.Onun yalnızlığını yüreğimin derinliklerinde hissettim. Bu durum beni aldı tâ çocukluğuma götürdü. İlk ve ortaokul yıllarında oturduğumuz Cihangir'de koltuk döşeme işiyle geçimini sağlayan yaşlı bir amcamız vardı. Nizamettin amca... Bizim hemen karşımızdaki apartmanın en alt katındaki dükkânında çalışır, dükkanın üstünde...
Devamı