BİR ENDOSKOPİ MACERASI

-


 Yıllar önce endoskopi olmam gerekmişti.Göztepe eğitim ve araştırma hastanesinde kızımla birlikte sıramı bekliyordum.Yanımda dört yaşında çocuğuyla bir hanım da endoskopi sırasındaydı.Biraz sohbet ettik. Daha önce endoskopi için defalarca geldiğini ve endoskopiye girmeden korkup kaçtığını anlattı.Yine tereddütlüydü. Epeyce konuştuk,korkusunu yenmesine destek olduk.

Bilirsiniz hastahanelerde ameliyattan önce her hangi  olumsuz bir duruma karşı sorumluluk almamak için hastaya kağıt imzalatırlar. Endoskopide de aynısını yapıyorlar.

Ben kağıdı imzaladım,biraz  korktum da açıkçası. Kızımla helalleştim operasyondan önce.Yanımdaki kadıncağız helalleştiğimi duyunca iyice korktu, panikledi. Sağa sola telefon etmeye başladı "burada bir kadın var, kızıyla helalleşiyor" diye korku içinde konuşmaya başladı.Kızım bir yandan ben bir yandan kadını zor sakinleştirdik.Durum o kadar komikti ki gülmekten kendimizi alamadık.Daha sonra uzun zaman anlatıp anlatıp güldük 

Neyse Endoskopiye girdik.Israrım üzerine bana narkoz verdiler. Uyudum uyandım. Neler oldu bilmiyorum. Yarım saat geçmiş, kızımın sesiyle gözlerimi açtım.Beni uyandırmaya çalışıyordu.Ayakkabımı giydirdi,çıktık.

Diğer hanıma narkoz vermemişler (normalde vermiyorlardı zaten),perişan bir halde çıktı.

Kızım benimle mi ilgilenecek - sarhoş gibiydim - ona mı bakacak şaşırdı. Çünkü hanımın benden daha çok yardıma ihtiyacı vardı. Bir de küçük çocuk yanında.

"Kızım beni bırak, sen onunla ilgilen" dedim. O da öyle yaptı. Hep birlikte hastahaneden çıktık. Taksi çağırıp, onu bindirip evine gönderdik, biz de evimize döndük

Fıkra gibiydi..

Hüsniye Ünal 

Yorumlar

  1. Unknown6 Mart 2022 01:10

    Bende oldum ama uyutulmamı istemiştim hiç birşey hatırlamadım kendime geldiğimde 🤷🤗😊

    YanıtlaSil
  2. Unknown6 Mart 2022 02:39

    Bu kaçıncı endoskopi bilmiyorum bir çok kez yapıldı eskiden devlet Hastanesi'nde bayıltılmadan yapılıyordu şimdi nasıl bilmiyorum o zamanda korkmamıştım şu an Antalya'dayım Çarşamba günü yapıldı 5 yerden parça alındı tek sorun o günden beri mide ağrısı çekiyorum daha öncekilerde ağrı bu kadar uzun sürmemişti Rabbim hayırlı temiz haberler nasip eder inşallah Dua eder dua beklerim

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hüsniye Ünal6 Mart 2022 12:02

      Rabbim acil şifalar versin 🤲. Yorumun altına isim de yazarsanız memnun olurum. Aksi halde kimin yorum yaptığı görünmüyor.

      Sil
    2. Hasaaaan9 Mart 2022 00:00

      😂😂ne güzel bir tesadüf olmuş,korku başa bela derler işte o bu korku
      Birde korkunun ecele faydası yok

      Sil
    3. Hüsniye Ünal9 Mart 2022 03:13

      Öyle. Korkunun ecele faydası yok. Teşekkür ederim 🌹 🌹

      Sil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

HATİCE NİLGÜN TOSUN

-
Resim
كُلُّ نَفْسٍ ذَٓائِقَةُ الْمَوْتِ ثُمَّ اِلَيْنَا تُرْجَعُونَ "Her can ölümü tadacaktır. Sonra bize döndürüleceksiniz."  Ankebût sûresi- 69. âyet Âyet-i Kerîme'de belirtildiği gibi vaktini,yerini, şeklini bilemediğimiz ölüm, bir gün hepimizin kapısını çalacak. Mühim olan ölmek değil, Huzur-u Rahman'a imanla, kulluk görevlerini (mümkün mertebe) yapma gayretiyle gidebilmek... "Gayret" diyorum. Çünkü ; peygamberler hariç kimse  - sürekli mücadele etmek zorunda olduğu şeytan ve nefs-i emmare varken -  kulluk görevlerini yüzde yüz yerine getirmeye muvaffak olamaz. Bundan dolayı Müslümanı kurtaracak olan ameli değil, Cenab-ı Hakk'ın rahmetidir. Her şeye rağmen Müslüman dünyaya gönderilişindeki ilahî maksadı bilmek,ömür sermayesini ona uygun harcamaya çalışmak mecburiyetindedir. Hergün sayısız insan doğuyor ve ölüyor. Sürekli bir sirkülasyon var. Aziz üstadın tabiriyle her vakit birileri, silah altına alınan nefer gibi büyük bir talimgâh olan bu dünyaya geliyor...
Devamı

NEVİN

-
Resim
Ortaokulda çok sevdiğim bir arkadaşım vardı.Kardeşten yakındık. Aramızda büyük bir muhabbet vardı Nevin'le. Okulda her anımız birlikte geçerdi. Yapışık ikiz gibiydik.  Sonra biz oturduğumuz yerden taşındık.Okulum da değişince ayrı düştük. Yıllarca mektuplaştık. Ben yazmayı çok seven bir genç kızdım, çok da vefalıydım (vefa yönünden değişen bir durum yok, halâ aynıyım). Nevin'e destân gibi mektuplar yazardım. O yazmakta biraz tembeldi, canı isterse karşılık verirdi.Ama biliyordum ki bu tavrı tamamen üşengeçliktendi.Onun için kızmaz, gücenmez, yazmaya devam ederdim.Arada ziyarete de giderdim. Biz Sarıyer'de oturuyorduk ,Nevin'ler Taksim-Beyoğlu'nda oturuyordu.O Atatürk lisesine başlamıştı, ben Sarıyer Kız Meslek lisesine. Zaman zaman okulu kırıp Nevin'in okuluna gidiyordum onu görmeye. Bu süreçte Nevin'in çok sevdiği babası Avni amcanın gencecik yaşta vefat ettiğini duydum. Bir kaç yıl sonra gördüğüm annesini tanımakta güçlük çektim. Kadıncağız kocasının kaybı...
Devamı

DÜNYA SÜRGÜNÜNDE YALNIZ BİR ADAM : NİZAMETTİN AMCA

-
Resim
Evim işlek bir caddeye bakıyor. Dört yolun birleştiği gayet hareketli, renkli bir caddeye... Cam kenarında oturup akan trafiği, oradan oraya koşuşturan insanları seyretmek hoşuma gidiyor. Böyle dışarıyı seyrettiğim günlerden birinde dikkatimi çeken bir şey oldu. Elinde baston, yaşlı bir kadın duraktaki bankta oturuyordu.Otobüs beklemediği belliydi.Çok uzun süre orada kaldı. Sonraki günlerde de sık sık,hatta neredeyse her gün onu orada gördüm. Saatlerce öylece oturuyor, durağa gelenlerle konuşuyordu. Sonradan öğrendim ki yalnız olduğu için birilerini görmek,birileri ile konuşmak için oraya geliyormuş. Kadıncağızın hali, zaten fasılasız hüzün dolu kalbime çok dokundu.Onun yalnızlığını yüreğimin derinliklerinde hissettim. Bu durum beni aldı tâ çocukluğuma götürdü. İlk ve ortaokul yıllarında oturduğumuz Cihangir'de koltuk döşeme işiyle geçimini sağlayan yaşlı bir amcamız vardı. Nizamettin amca... Bizim hemen karşımızdaki apartmanın en alt katındaki dükkânında çalışır, dükkanın üstünde...
Devamı