BEN SENİ ANLADIM

 

"Beni bir tek sen anladın. Sen de yanlış anladın" demiştin ya esprili. 

Aslında ben seni çok doğru anlamıştım. Ama sana hiç belli etmedim. 

Mesela senin ne kadar güvenli bir sığınak, 

Ne kadar berrak  bir deniz, 

Ne kadar merhametli, 

Ne kadar mütevazı, 

Ne kadar mert ve dürüst, 

Ne kadar yüce gönüllü, 

Ne kadar İyilik sever ve fedakar, 

Bir çocuk kalbi kadar masum bir kalbe sahip, 

İçindeki  sevgi gözlerinden okunan, 

Dilinden çok gözleriyle konuşan, 

Sıcacık, yumuşacık, şefkatli, 

Tatlı dilli, güler yüzlü, 

Gülünce öylesine değil, gözlerinin içi gülen, 

Sevince yüreğinin ta derininden seven, 

Koruyan, kollayan, sahiplenen, kıyamayan, 

Anlayışlı, hoş görülü, değer veren bir eş olduğunun farkındaydım. 

Ağzından kaba bir söz çıkmazdı. 

Çok erkeğin ettiği galiz kelimeleri duymadım hiç.

Yalan nedir bilmezdin. Öylesine doğruydun ki. 

Sadakatin nirvanasındaydın. 

Bunun içindir ki ben sana dağ gibi güvenirdim. 

Nasıl unutulur bunlar? 

 Öyle çok sık "Seni seviyorum" demezdin, 

Ama mesela meyvenin en güzelini seçer, bana yedirirdin. 

Ağır bir şey taşıtmazdın, aslında hiç bir şey taşıtmazdın. 

Sen gittikten sonra ne yükler taşıdım bir bilsen. 

Senden çok şey öğrendim. 

Öncelikle nasıl sevileceğini, 

Nasıl değer verileceğini. 

Biliyor musun, 

Ben bu hayatta bir tek seni tanıdım. 

Ve herkesi sen gibi sandım. 

Seni çok iyi anladım. 

Ama şımarma diye hiç belli etmedim. 

Ve şimdi iyice anladım ki, 

Senden bir tane daha yok. 

Gelmeyecek de. 

Sen, cinsinin tek örneğiydin. 

En başta dürüstlüğün, nezaketinle, 

İçindeki güçlü imanınla. 

Veli gibi yaşadın, haramla işin olmadı. 

Malayani bir anın bile geçmedi. 

Kısacık ömrüne öyle güzellikler sığdırdın ki, 

Gıpta etmemek elde değil. 

Evet, seni anladım. 

Çok doğru anladım. 

Cennet kuşum

Biliyor musun, 

aslında ben sana hayrandım. 

Hüsniye Ünal