FIFA DÜNYA KUPASI KATAR 2022

-


"Mü'minler ancak kardeştir" ferman-ı kudsiyesince kardeşimiz, dindaşımız #Katar, ev sahipliği yaptığı #WorldCup - Dünya kupası etkinliğinde İslam adına büyük bir hizmete imza attı.

Her yere otuz dilde hadis-i şerif panoları astı. Standlar kurarak İslam'ı anlatan kitaplar yerleştirdi.

Kupa açılış töreni tam bir görsel şölendi. Açılışta engelli bir gencin şahane bir tarzda okuduğu "Biz sizi farklı millet ve kabilelerden yarattık.Ki tanışın, kaynaşın diye" ayet-i kerimesi, meşhur Hollywood yıldızı Morgan Freeman ile genç arasında geçen, ruhlara nüfuz eden duygu yüklü diyalog tek kelime ile fevkaladeydi. Müslüman gencin son derece akıcı ve güzel İngilizcesini de ayrıca takdir ettik. 

Ülkenin her yerinde okunan ezanlar, muhteşem dizayn, misafir karşılama ve ağırlama takdire şayandı. 

Çeşitli ülkelerden gelen gayri müslimler adeta büyülendi.

Şu ana kadar yedi yüzü aşkın insan Müslüman oldu.

Peygamberimiz Sallallahu aleyhi ve sellem buyurdu ki :" Bir insanın hidayetine sebep olmanız vadiler dolusu kızıl develeriniz olmasından daha hayırlıdır."

Mesele böyle olunca Katar büyük kârda. 

Bu kutsi tebliğ hizmetinin mükafatını Rabbim elbette verecektir.

LGBTli sapıklara ve alkole geçit verilmemesi, haçlı kostümü ile kupayı seyretmeye gelenlerin içeri sokulmaması, camileri ziyaret etmek isteyen yabancı hanımlara tesettürlü kıyafetler giydirilmesi vs... vs...

Hepsi birbirinden anlamlı ve güzel işler. 

Katar emiri  Tamim Bin Hamad es sani, Batılı sömürgecilerin ülkemize uyguladıkları yaptırımlar yüzünden ekonomik darboğazda olduğumuz dönemde yardımımıza koştu.

Bu desteği de asla unutmayacağız. Teşekkürler Katar. 

Müslümanın Müslümandan başka dostu yoktur. 

Ne demişler :"Ayıdan post, gavurdan dost olmaz."


Hüsniye Ünal

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

HATİCE NİLGÜN TOSUN

-
Resim
كُلُّ نَفْسٍ ذَٓائِقَةُ الْمَوْتِ ثُمَّ اِلَيْنَا تُرْجَعُونَ "Her can ölümü tadacaktır. Sonra bize döndürüleceksiniz."  Ankebût sûresi- 69. âyet Âyet-i Kerîme'de belirtildiği gibi vaktini,yerini, şeklini bilemediğimiz ölüm, bir gün hepimizin kapısını çalacak. Mühim olan ölmek değil, Huzur-u Rahman'a imanla, kulluk görevlerini (mümkün mertebe) yapma gayretiyle gidebilmek... "Gayret" diyorum. Çünkü ; peygamberler hariç kimse  - sürekli mücadele etmek zorunda olduğu şeytan ve nefs-i emmare varken -  kulluk görevlerini yüzde yüz yerine getirmeye muvaffak olamaz. Bundan dolayı Müslümanı kurtaracak olan ameli değil, Cenab-ı Hakk'ın rahmetidir. Her şeye rağmen Müslüman dünyaya gönderilişindeki ilahî maksadı bilmek,ömür sermayesini ona uygun harcamaya çalışmak mecburiyetindedir. Hergün sayısız insan doğuyor ve ölüyor. Sürekli bir sirkülasyon var. Aziz üstadın tabiriyle her vakit birileri, silah altına alınan nefer gibi büyük bir talimgâh olan bu dünyaya geliyor...
Devamı

NEVİN

-
Resim
Ortaokulda çok sevdiğim bir arkadaşım vardı.Kardeşten yakındık. Aramızda büyük bir muhabbet vardı Nevin'le. Okulda her anımız birlikte geçerdi. Yapışık ikiz gibiydik.  Sonra biz oturduğumuz yerden taşındık.Okulum da değişince ayrı düştük. Yıllarca mektuplaştık. Ben yazmayı çok seven bir genç kızdım, çok da vefalıydım (vefa yönünden değişen bir durum yok, halâ aynıyım). Nevin'e destân gibi mektuplar yazardım. O yazmakta biraz tembeldi, canı isterse karşılık verirdi.Ama biliyordum ki bu tavrı tamamen üşengeçliktendi.Onun için kızmaz, gücenmez, yazmaya devam ederdim.Arada ziyarete de giderdim. Biz Sarıyer'de oturuyorduk ,Nevin'ler Taksim-Beyoğlu'nda oturuyordu.O Atatürk lisesine başlamıştı, ben Sarıyer Kız Meslek lisesine. Zaman zaman okulu kırıp Nevin'in okuluna gidiyordum onu görmeye. Bu süreçte Nevin'in çok sevdiği babası Avni amcanın gencecik yaşta vefat ettiğini duydum. Bir kaç yıl sonra gördüğüm annesini tanımakta güçlük çektim. Kadıncağız kocasının kaybı...
Devamı

DÜNYA SÜRGÜNÜNDE YALNIZ BİR ADAM : NİZAMETTİN AMCA

-
Resim
Evim işlek bir caddeye bakıyor. Dört yolun birleştiği gayet hareketli, renkli bir caddeye... Cam kenarında oturup akan trafiği, oradan oraya koşuşturan insanları seyretmek hoşuma gidiyor. Böyle dışarıyı seyrettiğim günlerden birinde dikkatimi çeken bir şey oldu. Elinde baston, yaşlı bir kadın duraktaki bankta oturuyordu.Otobüs beklemediği belliydi.Çok uzun süre orada kaldı. Sonraki günlerde de sık sık,hatta neredeyse her gün onu orada gördüm. Saatlerce öylece oturuyor, durağa gelenlerle konuşuyordu. Sonradan öğrendim ki yalnız olduğu için birilerini görmek,birileri ile konuşmak için oraya geliyormuş. Kadıncağızın hali, zaten fasılasız hüzün dolu kalbime çok dokundu.Onun yalnızlığını yüreğimin derinliklerinde hissettim. Bu durum beni aldı tâ çocukluğuma götürdü. İlk ve ortaokul yıllarında oturduğumuz Cihangir'de koltuk döşeme işiyle geçimini sağlayan yaşlı bir amcamız vardı. Nizamettin amca... Bizim hemen karşımızdaki apartmanın en alt katındaki dükkânında çalışır, dükkanın üstünde...
Devamı