HAYALLER, HAYALLER...

Bir hayalim var. Sakin, yeşil, fazla insan olmayan bir yerde bahçeli bir evim, bir keçim, bir koyunum, bir kaç tavuğum olsun. Bahçemde meyve ağaçları olsun. Domates, biber, marul falan yetiştireyim. Her köşeye de çiçekler ekeyim. Bir de gül ağacım olsun. Ondan gül reçeli, gül suyu, gül şerbeti yapayım. Kendi ellerimle sağdığım sütten yoğurt, peynir, tereyağ yapayım. Tavukların yumurtalarını toplayayım. Tüm günü bahçemde geçireyim. Olacaksa bir - iki samimi dostum olsun. Fazlasına gerek yok. Arada bir onlarla çay eşliğinde bir şeyler okuyalım, fikir tartışmaları yapalım. Sosyal medya hesaplarımın hepsini kapatıp haram görüntülerden başka bir şey olmayan televizyonu da hayatımdan çıkarayım. Küçük bir radyom ve sevdiğim eserlerden oluşan bir kütüphanem, bolca kitabım olsun. Dağ kulubelerini de çok seviyorum. Soğuk kış günlerinde şömine karşısında oturup çıtır çıtır yanan ateşi seyretmek ne hoş olurdu kimbilir! İstediğim sadece kavganın, gürültünün, sahte yüzlerin olmadığı huzur dolu bir hayat. Samimiyetsiz, riyakar, menfaatçi, bencil insanlardan o kadar sıkıldım ki anlatamam. Mümkünse uzun bir süre insan bile görmek istemiyorum. Oh nasıl güzel bir hayat... Sanki cennet.. Hayal işte...Kurması bedava nasıl olsa. Hüsniye Ünal