ÇOCUKLUK TRAVMALARI

Bir çocuğun dünyası, bahçıvanın özenle ektiği bahçe gibidir. Bu bahçenin toprağı, çocukluk döneminde yaşadığı tecrübelerden oluşur. Ebeveynler, bu bahçenin bahçıvanlarıdır; onları ya sevgiyle besler, ya da yanlış davranışlarla kuruturlar. Çocuğun hayata bakışı, kişilik gelişimi ebeveynin yetiştirme tarzıyla doğrudan bağlantılıdır. Bu bağlamda ebeveynlerin çocuk yetiştirme sürecinde bilinçli ya da bilinçsiz olarak sergilediği davranışlar, çocukların ruh sağlığı üzerinde derin ve kalıcı izler bıraktığını söylemeliyiz. Bu izler, "çocukluk travmaları" olarak adlandırılır ve kişinin ileriki yaşamını, ilişkilerini ve kimlik algısını doğrudan şekillendirir. Çocukluk travmaları, fiziksel şiddetten duygusal ihmale kadar geniş bir yelpazede yer alır. Ağır eleştiri , çocuğun hassas kalbini kıracak rencide edici sözler, aşağılama, sevgi eksikliği , sürekli kardeşleri ve akranları ile kıyaslama, evlatlar arasında ayrım yapma, zaruri ihtiyaçlarını yeterince karşılamama veya aşırı kontrolcü...